Totaranui

We rijden vanaf Richmond richting Takaka. De weg wordt steeds smaller, vooral als we Takaka voorbij zijn. De verharde weg houdt in een bocht in eens op. Nu is er geen keuze meer, de weg is te smal om te keren. We moeten dus verder.

Het is een prachtig gezicht, de ene bocht laat een mooier vergezicht zien dan de ander. We willen eigenlijk overal stoppen maar dan komen we er nooit. Maartje maakt veel foto's vanuit de auto en als de mogelijkheid zich veilig voordoet, stoppen we even.

Het is niet druk, 4 tot 5 auto's komen ons tegemoet. Het past allemaal net. Het nadeel van enerzijds links rijden en anderzijds de bergpas met de klok meerijden betekent dat Maartje de hele tijd de afgrond in kijkt. Een vangrail is hier niet, wielen op de weg houden dus.

Na ruim een uur (gemiddelde van rond de 10 km per uur) komen we aan. Dit is het absoluut waard. De camping plaatsen liggen allen parallel aan het strand. Ruime plekken en overal bos. Het water is azuurblauw en we zoeken snel een plek uit.

De voorzieningen zijn beperkt, ook hier geldt: let op wat ze niet op schrijven. Er is een toiletgebouw met douches. Alleen GEEN warm water, dat stond ook nergens. Gelukkig is er zee genoeg die....nog kouder is dan de douches.

Maartje bedenkt zich 's morgens niet en pakt haar hardloop schoenen. Hoe vaak krijg je de kans om midden in Abel Tasman Park hard te lopen langs een ongerepte kustlijn. Die koude duik in de zee erna had als positief effect dat Kiki en Daantje vonden dat papa er ook in moest duiken.

We maken ons de volgende dag op voor een wandeling, de eerste afslag lijken we al verkeerd te lopen en de hellingen voor ons ziende besluiten we er een lange strand wandeling van te maken. Kunnen de meisjes het water in, zandkastelen bouwen (en kapot maken) en weer een stukje rennen. Het is vandaag echt heel warm, 33 graden wijst de thermometer aan.

We hebben veel foto's gemaakt van deze prachtige plek, morgen dezelfde weg terug en dan in twee tot drie dagen richting Westport, Pancake Rocks, staat in de top tien mooiste kustwegen ter wereld. De afstanden zijn beperkt maar de wegen smal en bochtig. We nemen er de tijd voor, we zijn tenslotte 'pas' op de helft.