Hastings - Martinborough

Op advies van Folkert op naar Cape Kidnappers. De naam doet het niet vermoeden maar daar schuilen 4 kolonies met duizenden Jan van Genten. In dit geval is het een enorm boeddhistische trip, de weg ernaar toe is belangrijker dan het doel, oftewel de route en wijze waarop is super, de vogels zelf....stinken aldus Kiki (tot hilariteit van de medereizigers want "stink" betekent in het Engels precies hetzelfde. We stappen om 12 uur 's middags bij laagtij op een platte kar achter een 70 jarige tractor. De gids is een enthousiaste Kiwi die niet alleen zijn kennis en kunde van de natuur onderweg (inclusief aardbevingen) deelt maar ook de rivaliteit tussen de Aussies en de Nieuw Zeelanders. We rijden over het strand, Kiki en Daantje strak tussen ons in tegen de achterzijde aangedrukt, langs hoge kliffen. Het is ruim 28 graden en enkele Nieuw Zeelandse medereizigers vertellen ons dat het toch wel erg warm is deze zomer, VERVELEND. Na ruim anderhalf uur hobbelen en natte voeten als het strand ophoudt, komen we op de eindbestemming aan. We kunnen in een half uur naar boven lopen naar de grootste kolonie. Aangezien het echt 30 minuten zijn voor volwassen, houden wij het met de meisjes bij de eerste tussenstop voor gezien. Terug gaan we lekker op het strand zitten. Gezien de kleine golfslag durft Kiki weer het water in. Daantje kijkt op gepaste afstand toe. We hebben mooie foto's kunnen maken en bij terugkomst mogen we onze belofte aan de meisjes inlossen...ijsje. De volgende ochtend twijfelen we over de daginvulling. We kunnen naar Napier rijden voor een dagtripje. Echt enthousiast zijn we beiden niet. We hebben gekeken naar een trip naar een restaurant op een wijngaard, deze zijn er hier in overvloed, maar alleen behoorlijk exclusief. Voor ons fantastisch, voor de meisjes waarschijnlijk niets aan. We besluiten de tip van een Nieuw Zeelandse op te volgen en naar Martinborough door te reizen, is onderweg naar Wellington (boottocht naar Picton) pitoresk en midden in de natuur. Blijkt een schot in de roos. Stadje is een beetje koloniaal (witte, betimmerde huizen) en volop wijngaarden rondom. Voor de kenners onder ons, ik maak niet continue een spelfout, op het Noordereiland heb je een stadje met een wijngebied dat Martinborough heet (en niet Marlborough zoals het wijngebied op het Zuidereiland). Een heerlijke camping grenzend aan een wijngaard en uitzicht aan de andere zijde op de velden. Morgen gaan we op de fiets naar the vineyard café at Margrain Vineyard. Daar kunnen we lunchen en.....op de fiets terug. Wel even wennen....links fietsen. En natuurlijk 's middags zwemmen.