The Mount - Hastings

9 februari 2016 - Hastings, Nieuw-Zeeland

Gisteren een dag naar het strand geweest nadat we eergisteren een rare dag hebben gehad, ’s morgens moest Daantje ineens overgeven en toen we dachten dat het over was en Jeroen zich net verheugde op een late lunch met een rode Montepulciano nog een keer. In de loop van de middag knapte ze gelukkig weer op. Daarna had Kiki weer last van haar darmen, dit duurde gelukkig 'slechts' de avond.

Het strand is, ondanks dat het een feestdag is, erg rustig. Ik besluit een rondje rond de vulkaan hard te lopen, pittige klimmetjes maar ook prachtige uitzichten, genieten! Veel surfers in het water en een grote groep met karakters. De golven zijn flink. Kiki is de stoerste en wil graag met haar voeten in het water. Aangezien het water maar niet over haar voeten wil komen trekt ze ons verder naar het water toen....en toen kwam die ene grote oceaan golf. Bij ons tot de knieën maar bij Kiki tot aan haar middel.

Op de camping zit een grote gemeenschappelijke keuken. Een stuk of 6 kookplaten, twee grote ovens, twee magnetrons etc. Uiteraard maken we daar gebruik van...veel beter dan dat gedraai in de camper en je raakt zo ook aan de praat met andere reizigers.

Het is super om te zien dat de meisjes zich helemaal vrij en op hun gemak voelen. Ze hebben veel lol samen en Kiki wordt zelfstandiger met de dag. Ze wacht niet meer op ons als ze naar het toilet moet maar pakt de digitale toegangspas, loopt naar het gebouw en opent deze zelf. Douchen wenst mevrouw ook al helemaal alleen te doen, eigen spullen, eigen hokje en....op slot.

Vandaag gaan we de langste reisdag maken, ruim 300 kilometer naar Hastings. Niet alleen de wijnstreek schijnt daar fantastisch te zijn, ook een natuurgebied dat zijn gelijke niet kent. En.....Natuurlijk een camping met zwembad en speeltuin.

....De rit naar Hastings is prachtig. Ondanks dat we de hele reis wederom veel regen hebben (goede planning of geluk, maakt niets uit) wisselt het landschap elkaar in een rap tempo af. Lijkt het eerst nog op de Bourgogne, dan op de Piemonte en niet veel later op de Alpen.
De meisjes slapen bijna de hele rit. Eenmaal aangekomen ervaren we keuze stress. We hebben een heel veld voor ons zelf. Gaan we aan de buitenkant of in het midden staan, onder de boom of ernaast. Voor de speeltuin of voor het zwembad, neus naar voren of naar achteren, enne hoe doen we dat dan met het picknick bankje....
Het is een prachtige camping met voor de meiden alles. We gaan morgen de omgeving verkennen. Eerst lekker risotto a la Maartje eten, wederom in 1 van de buitenkeukens.
 

3 Reacties

  1. Joke:
    9 februari 2016
    er zijn altijd onvoorspelbare dingen he, ook het afwisselende weer, als de temp maar aangenaam blijft om zoveel mogelijk buiten te zijn. Leuk verhaal Maartje en fijne tijd rond Hastings!!
  2. Gerrit en Cobi:
    9 februari 2016
    Wat vervelend voor Daantje en Kiki. Stoer van Kiki om de zee in te gaan.Knap van je Maartje om te gaan hardlopen. Geniet van de camping ,vooral van de omgeving.
    Het heeft hier behoorlijk gestormd en geregend. De temperatuur is bij jullie wel wat aangenamer dan bij ons.
    Dikke knuffel van ons beiden.
  3. Annemie en Martin:
    9 februari 2016
    Fijn te lezen hoe Kiki en Daantje zich zo snel ontwikkelen en aanpassen aan de nieuwe situatie. Blijkbaar gaat Kiki geen zee te hoog. Wij hebben vandaag een leuke oppasdag gehad in Doorn en ook van hun drietjes hebben we weer genoten en zij van de stamppot, die Martin had gemaakt. Ondanks storm en hevige regen is Carnaval toch stilletjes aan ons voorbij gegaan. Wij genieten van jullie reisverhalen. Zo hebben we het gevoel, dat we een beetje met jullie meereizen.
    Heel veel groetjes en knuffels van Annemie en Martin.